آغاز دوران دفاع مقدس را همه به خوبی به خاطر دارند روزهای سخت دوران جنگ تحمیلی، روزهایی که همش دلهره، اضطراب، شهادت، مجروحیت و توپ، تانک، مسلسل و درگیری بود.

آن روزها هیچگاه از خاطر مردم ایران اسلامی که خود درگیر جنگ بودند، پاک نخواهد شد روزگاری که حاصل آن منجر به شهید شدن حدود 230 هزار جوان و مجروح شدن بیش از 500 هزار نفر شد و اکنون یادی از شهدا و دردها و آلام جانبازان باقی مانده است.
آن روزها همه مردم به نوعی با جنگ تحمیلی درگیر بودند و تمامی خانواده ها با مشکلات آن دوران دست و پنجه نرم می کردند اما از دل مادران شهدا و جانبازان کسی خبر ندارد و نمی توان توصیفی برای آن داشت.
آن دوران رنگ و بوی خون می داد،‌ همه جا بوی شهادت می داد، کوچه و پس کوچه های شهرها به ویژه شهرهای جنوبی،‌ به جز خرابه ای از آن باقی نمانده بود اما جوانان به جبهه های جنگ می رفتند تا یاد دوستان، همسایگان، اقوام و بستگانشان را که در جنگ به شهادت رسیدند یا مجروح شدند را زنده کنند.
به راستی که واژه شهید و شهادت پس از دوران جنگ تحمیلی معنای دیگر پیدا کرد اگرچه در دوران پیروزی انقلاب نیز تعدادی شهید شدن، اما با جنگ تحمیلی هشت ساله ایران و عراق و شهادت تعداد زیادی از زنان و مردان ایرانی، همه چیز بوی شهادت گرفت.
دوران دفاع مقدس که از سال 59 تا 67 ادامه داشت اما امروزه نیز که سال ها از آن دوران تلخ می گذرد، همه دم از پاسداری از خون شهدا می زنند و تلاش برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت سال به سال از سوی مردم بیشتر و بیشتر می شود.
چه زیباست وقتی واژه شهادت را به زبان می آوریم و چقدر دردناک است وقتی که به مادر و پدر شهیدی فکر می کنیم که فقط با قاب عکس فرزندش و یا با رفتن بر گلزار شهدا، می تواند به دیدار فرزند شهیدش برود.
در میان این همه درد و غمی که والدین شهدا برای از دست دادن فرزندانشان دارند، اما برخی از آنها با خوشحالی تمام ابراز می کنند که خوشحالیم که فرزندانمان را در راه انقاب و نظام تقدیم کرده ایم تا امروز ایران اسلامی امنیت و آرامش داشته باشد.
آری وقتی پای درد و دل این عزیزان می نشینیم فقط لحظه ای می توانیم آنها را درک کنیم، ‌دردشان سنگین و غمشان بزرگ است،‌اما دلشان آسمانی شده و فرزند شهیدش را در آسمان ها می بیند.
در میان این همه والدین شهدا، برخی از آنها چندین فرزند را تقدیم نظام و انقلاب کرده اند و وقتی پای درد و دل این خانواده می نشینی حتی می گویند اگر فرزند دیگری را داشتم به خاطر امام راحل و برای رضایت مقام معظم رهبری آن را هم برای دفاع از میهن اسلامی به جبهه های جنگ مقاومت می فرستادم تا شهیدی دیگر تقدیم انقلاب کنم.
اما چه دلی این مادران و پدران شهدا دارند که اینگونه صحبت می کنند و راهی کردن فرزندانشان در راه دفاع از میهن، آرزویی برای آنها شده است و چنان مشتاق این موضوع هستند که حتی حاضرند جان خودشان را نثار انقلاب کنند.
اما حال وظیفه ما چیست،‌ ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و زنده نگهداشتن یاد شهدا باید صورت گیرد تا هیچ گاه یاد آنها به فراموشی سپرده نشود چرا که کاری که این شهدا انجام دادند، فقط برای آسایش، آرامش و امنیت مردم بوده است.
یادآوری دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی برای هیچکس خوشایند نیست اما وقتی آرامش را در جامعه می بینیم،‌به ما یادآوری می کند که باید پاسدار خون شهدا باشیم و برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت اقدام کنیم.
در سال های اخیر تلاش زیادی برای ترویج این فرهنگ در کشور انجام شده است و حتی برای آشنا کردن مردم با روز شهید اقدامات خوبی صورت گرفته است.