امامان و پيشوايان معصوم(ع) انسان هاي كامل و برگزيده اي هستند كه به عنوان الگوهاي رفتاري و مشعل هاي فروزان هدايت جامعه بشري از سوي خدا تعيين شده اند گفتار و رفتار و خوي و منش آنان ترسيم حيات طيبه انساني و وجودشان تبلور تمامي ارزش هاي الهي است
آنان به تعبير امام هادي(ع) اين چنيند: «معدن الرحمة وخزان العلم ومنتهي الحلم واصول الكرم وقادة الامم واولياء النعم وعناصر الابرار ودعائم الاخيار وساسة العباد واركان البلاد وابواب الايمان وامناء الرحمن وسلالة النبيين وصفوة المرسلين وعترة خيرة رب العالمين ومصابيح الدجي واعلام التقي وذوي النهي واولي الحجي وكهف الوري وورثة الانبياء والمثل الاعلي والدعوة الحسني وحجج الله علي اهل الدنيا والآخرة والاولي»، معدن رحمت، گنجينه داران دانش نهايت برد باري و حلم، بنيان هاي كرامت و ريشه هاي نيكان، عصاره و برگزيده پيامبران، پيشوايان هدايت، چراغ هاي تاريكي ها، پرچم هاي پرهيزگاري، نمونه هاي برتر و حجت هاي خدا بر جهانيان هستند.(مفاتيح الجنان ص 544)
بدون شك، ارتباط با چنين چهره ها و پيروي از دستورها و رفتارشان، تنها راه دستيابي به كمال انسانيت و سعادت هر دو جهان است. پيشواي دهم(ع) يكي از پيشتازان دانش و تقوا و كمال است كه وجودش مظهر فضايل اخلاقي و كمالات نفساني و الگوي حق جويان و ستم ستمستيزان است.
امام هادي(ع) پيوسته تحت نظر حكومت هاي جور بود و سعي مي شد كه آن حضرت با پايگاه هاي مردمي و افراد جامعه تماسي نداشته باشد با اين حال آن مقدار از فضايل اخلاقي كه از او بروز كرده، دانشمندان و شرح حال نويسان و حتي دشمنان اهل بيت(ع) را به تحسين و تمجيد آن وجود الهي وا داشته است.(ابوعبد الله جنيدي) مي گويد: سوگند به خدا، او بهترين مردم روي زمين و برترين آفريده هاي الهي است.
«ابن حجر» در شرح حال آن حضرت مي نويسد: «وكان وارث ابيه علماً وسخاء» او در دانش و بخشش وارث پدرش بود.(ائمتنا ج2ص252)
«متوكل» در نامه اي كه براي امام(ع) مي نويسد: امير المؤمنين عارف به مقام شما است و حق خويشاوندي را نسبت به شما رعايت مي كند و طبق آنچه مصلحت شما و خوانواده تان مي باشد عمل مي كن .