سوم شعبان خجسته سالروز میلاد سومین پیشوای شیعیان امام حسین(ع) است، پاسدار سنت و دین الهی که حماسه ی عاشورا را برای دفاع از آرمان های اسلام ناب محمدی و حفظ اصول دین خلق کرد و با برافراشتن پرچم آزادی و عدالت؛ ارزش ها و کرامت های انسانی را به نمایش گذاشت.

سومین پیشوای شیعیان امام حسین(ع) پس از برادر بزرگوارش امام حسن مجتبی(ع) به امامت رسید. ایشان در دوران زمامداری شیعیان برای دفاع از حقانیت اسلام علیه ظلم و ستم یزیدبن معاویه قیام کرد تا پیام وحدت مسلمانان را برای اجرای حکومت عدل و حفظ ارزش های راستین اسلام به گوش همگان برساند، به گونه ای که اکنون پس از گذشت چندین سده از وقوع رویداد عاشورا؛ مردمان این گیتی پهناور سالروز این رخداد بزرگ را ارج می نهند.

تاثیر نهضت عاشورا در ابعاد گوناگون زندگی بشر آن چنان بوده است که بزرگان دنیای علم، ادب و سیاست در سخنان ماندگاری درباره امام حسین(ع) و واقعه ی کربلا گفته اند و آن را فراتر از بزرگی یک تاریخ دانسته اند.

پروفسور ماربین فیلسوف و خاورشناس آلمانی درباره ی امام حسین(ع) گفته است: «من معتقدم که رمز بقا و پیشرفت اسلام و تکامل مسلمانان به خاطر شهید شدن حسین(ع) و آن رویدادهای غم انگیز است.»

سومین پیشوای مسلمانان در بیان مهاتما گاندی رهبر استقلال هند اینگونه توصیف شده است:«اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز شود، باید از زندگی امام حسین پیروی کند.»

پروفسور ادوارد براون شرق شناس انگلیسی نیز این چنین به موضوع عاشورا می پردازد:«آیا قلبی پیدا می شود که وقتی درباره کربلا سخن می شنود، آغشته به حزن و اندوه نشود؟»

حسین بن علی(ع) در سوم شعبان چهارم هجری در مدینه دیده به جهان گشود. وی فرزند امیرالمومنین(ع) نخستین امام شیعیان و حضرت فاطمه(س) بانوی بزرگ اسلام بود.

سیدالشهدا، الشهید السعید، الامام الثالث، رشید، طیّب، وفیّ، مبارک، سبط، تابع لمرضاه الله، الدلیل علی ذات الله از لقب های ایشان ابو عبدالله محسوب می شوند و ابوعلی کنیه ی این امام همام به شمار می رود.

سومین امام شیعیان 6 سال از دوره ی خردسالی خویش را از سرچشمه ی دانش رسول اکرم(ص) بهره برد و پس از رحلت حضرت محمد(ص) و مادر بزرگوارش در سایه ی مهر و محبت امام علی(ع) رشد و پرورش یافت و و در راه پیشبرد اهداف اسلامی در کنار پدر والامقامش یار و یاور ایشان در تمامی لحظه ها بود.

پس از شهادت دومین امام شیعیان، به فرموده ی رسول خدا(ص) و وصیت امیرالمؤمنین(ع) امامت و رهبری شیعیان را حسن بن علی(ع) فرزند بزرگ امام علی(ع) بر عهده گرفت و امام حسین(ع) در طول دوره ی امامت ایشان همواره همراه و همفکر برادر بزرگوارش بود.

حسین بن علی(ع) پس از شهادت امام حسن(ع) مقام والای امامت را به مدت 11 سال بر عهده گرفت. او در دوره یی عهده دار هدایت و رهبری جامعه شد که حاکمان بنی امیه چون معاویه و پس او یزید فرزندش، بر جایگاه خلافت تکیه زده بودند و تمام تلاش خویش را برای تخریب جامعه ی اسلامی می کردند.

این امام همام در دوره ی خلافت معاویه با صبر و بردباری به رهبری و هدایت مردم پرداخت اما پس از مرگ معاویه شیوه ی مبارزه ی ایشان نسبت به حکومت تغییر کرد.

آن هنگام که یزید به جای پدر بر تخت خلافت تکیه زد، برای تثبیت سلطنت خود مصمم شد تا از همگان بیعت بگیرد اما در این میان امام حسین(ع) با او بیعت نکرد و این گونه مخالفت خویش را علیه ظلم و ستم حکومت بنی امیه به صورت آشکار اعلام کرد. در این زمان سومین امام شیعیان از طرف مردم کوفه به این شهر دعوت شد و امام(ع) به منظور بررسی شرایط آن دیار، نخست مسلم بن عقیل نماینده ی خود را به کوفه فرستاد.

یزید به دنبال این رویدادها، تصمیم گرفت تا عبیدالله بن زیاد از نزدیکان خود را به کوفه بفرستد تا مانع بیعت آنان با مسلم بن عقیل شود. بنابراین او توانست مردم را با تهدید از اطراف یار دیرین امام حسین(ع) پراکنده سازد و وی را به شهادت برساند و سپس به بهانه ی گرفتن بیعت از سومین امام شیعیان راهی کربلا شد.

عبیدالله بن زیاد پس از محاصره ی آن دیار، خواستار بیعت امام حسین(ع) با یزید شد، اما امام(ع) نپذیرفت و این چنین قیام حماسی و ماندگار ایشان در روزهای تاسوعا و عاشورا با فداکاری و ایثار خاندان اهل بیت(ع) و یاران شجاع ایشان علیه حکومت بنی امیه به وقوع پیوست.

سرانجام امام حسین(ع) پس از سال ها مبارزه در راه اجرای عدالت و برقراری حکومت اسلامی، با نهضتی جاودانه در 57 سالگی در روز عاشورا به مقام والای شهادت نایل آمد. اکنون بارگاه مطهر ایشان در سرزمین کربلا زیارتگاه دوستداران خاندان اهل بیت(ع) است.

گرچه سال ها از آن رویداد تاریخی می گذرد اما نام امام حسین(ع) همواره زنده و جاودان است و مسلمانان به عنوان پاسدار سنت و دین رسول خدا از ایشان یاد می کنند. سومین امام شیعیان، برای رادمردان تاریخ الگوی کامل پاسداری از ارزش هاست که به انسان های آزاده درس ایثار و شجاعت را به نیکی آموخت و تاثیر اندیشه و رفتار امام حسین(ع) را می توان در تاریخ انقلاب اسلامی ایران یافت. پاسدارانی که با روحیه ی شهادت طلبی و خلاقیت نظامی در طول هشت سال جنگ تحمیلی و پس از انقلاب به دفاع از مام وطن پرداختند.

نهاد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در طول این سال ها در کنار دیگر گروه های نظامی و پاسداران گمنام این مرز و بوم با اقتدا به سرور و سالار شهیدان امام حسین(ع)، در حفظ آرمان های انقلاب و اهداف آن تلاش و کوشش کردند.

مجاهدت ها و جانفشانی های سربازان اسلام سبب شد تا امام خمینی هفتم تیر 1358 هجری خورشیدی را که همزمان با سوم شعبان 1399 هجری قمری سالروز میلاد امام حسین(ع) بود، به پاس قدردانی از پاسداران این مرز و بوم روز پاسدار نام نهند.